Hünkâr'a bir gün, ikindi üstü, güzel yüzlü, tatlı özlü, Alevi saçlı, yeşil elbiseli bir aziz geldi.. Boz bir ata binmişti. Sarı İsmail karşıladı, atını tuttu.. O zat, teklifsizce doğru "Kızılca Halvet'e " yöneldi. İçeri girdi.

Saru İsmail, acaba bu atını tuttuğum er kim ola, şimdiye dek bunun gibi bir nurlu, yüzü güzel ve heybetli er görmedim diye düşünceye daldı.. O sırada halifelerden biri geldi.

-İsmail; "tut şu atı " diye atı ona verdi, Kızılca Halvet'in kapısına vardı. Baktı ki o aziz , Hünkâr'ın karşısında oturmakta. Tam bu esnada da Hünkâr; " ne yapalım Hızır'ım diyordu, "Ulu Tanrı, seni bu işe koşmuş, Tanrı kullarını zordan kurtarman gerek; şimdicek Karadeniz'de bir gemi batmak üzere, seni çağırdılar; sohbetini özlüyorum amma ne çare, tez dur, medetletine eriş, Tanrı izin verirse gene onurlanırız..

Hızır Peygamber, hemen kalktı, Saru İsmail, dışarda atı tuttu. Hızır, dışarı çıkınca İsmail, Hızır'ın üzengisini tuttu, öptü. Saru İsmail, baktı ki Hızır atını sıçrattığı gibi at, bir adımını Karahöyük'ün üstüne bastı, öbür adımda güneşle beraber dolundu, gözden kayboldu, yalnız karşıdan atın nalının parıltısı göründü..

Saru İsmail, vardı gördüğünü anlattı, Erenler Şahı Piri Hünkâr dedi; " bu giden Aziz kimdir..?
Piri Hünkar; " Kardeşimiz Hızır Peygamber'dir. Karadeniz'de bir gemi, batmak üzere, oraya imdada koştu; onun yürüyüşü böyledir, dedi.."

Saru İsmail Hızır'ı gördüğüne pek sevindi.."

Bir dervişe, ’nasıl insan oluruz?’ diye
Sormuşlar. ’üç adım atmakla’ diye cevap vermiş derviş ve devam etmiş:
Önce sana kötülük yapanlara kötülük düşünmemen gerekir.
İnsanlığa attığın ilk adım budur.
Sana kötülük yapanlara iyilik yapabildiğin an ise,
İkinci büyük adımı atar ve hakiki insan olmaya başlarsın.
Nihayet, sana iyilik yapanla kötülük yapan
Arasında bir fark hissetmeyecek hale geldiğin zaman ise insan olursun.’

Senin Allahın adil mi diye sordu kadın, Hz Davuta?

Ne diyorsun sen kadın o asla zulüm etmez . Ne oldu ki ?
Kadın : Üç tane küçük kızı olan ve kocası ölmüş birisiyim.Üç gün önce bir tane ceylan yavrusu vardı elimizde onu büyük bir deriye sararak satıp pazardan evlatlarıma yiyecek alacaktım ki yolda büyük bir kuş gelip onu alıp gitti. Şimdi ben ne yapacağım.Çocuklarım aç.Hem ceylan hem de o büyük deri elimden gitti.
Onlar konuşurken kapı çaldı ve içeriye on tane tüccar girerek 1000 dinar verip : Al bunu hak eden birisine ver dediler. Hayrola diye sorunca :
Denizde bir kayıkla yolculuk yapıyorduk ki ansızın fırtınaya tutulduk ve kayığımız hasar gördü. Günlerce aç ve çaresiz gezerken şöyle dedik : Eğer Allah bizi kurtarırsa adam başı 100 dinar bir fakire yardım edelim. Bu sırada bir kuş tepeden denize bir şey bırakıp gitti. Baktık ki deri parçası ve içinde de ceylan. Hem kayığın hasarlı kısmını deri ile kapattık hem de ceylanı yiyerek ölmekten kurtulduk.
Hz Davud 1000 dinarı alarak o kadına verdi ve buyurdu ki : Rabbin senin için hem karada hem de denizde ticaret yapıyor ve sen ona zalim mi diyorsun. Al bu paraları ve kızların için harca.

( Unutma. Allah sana sıkıntı verse de daha sonra büyük bir hayır verir. Kalbini ferah tut. Eğer Yusuf imtihana tutulmasaydı babasının yanıbaşında kalacaktı. Sınavdan başarılı çıkınca Mısırın azizi oldu.
Aklında olsun. Sabırdan sonra seni bekleyen bir güzellik var. Öyle ki bütün dert ve sıkıntılarını unutturacaktır.)

Kara Kadı ve Sarı Kadı

’ Yüzyıllar öncesinde Sivas’ta iki kadı varmış, Kara Kadı ve Sarı Kadı’ Pir Sultan’ın da iki tane iti vardır ve onların da adları Kara Kadı ve Sarı Kadı’dır. Pir Sultan ’Gel Kara Kadı, git Kara Kadı’ diye kpeklerine seslenirmiş. Gel zaman git zaman bu seslenişi bir gün Pir Sultan’a düşmanlık besleyenler duyar ve ’ Pir Sultan itlerine sizin adlarınızı koydu’ diyerek soluğu kadıların yanında alırlar. Kadılar öfkeyle Pir Sultan’ı huzurlarına çağırtıp muhakeme başlatırlar. ’Sen bizim adlarımızı itlerine koymuşsun doğru mudur? ’ diye sorarlar. Pir Sultan ise olayı doğrular. ’Lakin bir fark vardır ki siz haram yersiniz ama benim itlerim haram yemez!’ diye de ekler. Kadılar ’Nerden biliyorsun, kanıtla!’ deyince Pir Sultan huzura iki çanak yemeğin getirtilmesini ancak birinin haram birinin ise helal olmasını söyler. Şahitler de toplandıktan sonra, yemekler gelir iki kadı da haram kaptan yemeğe başlar, orada bulunan ve de hangi kabın haram hangi kabın helal olduğunu bilen hocalar da gözleriyle görür. kpekleri getirirler, onların da önüne biri haram, biri helal olan iki çanak yemeği koyarlar. kpekler yine herkesin gözleri önünde haram dolu çanağı koklayıp haram çanaktan uzaklaşırlar, helal çanaktan yerler. ’İyi kpek kötü kadıdan efdaldir.’ diyen Pir Sultan itlerinin gözlerinden öper ve onları gönderir. Dudaklarından ise şu dizeler dökülür;

] Pir Sultan’ım zatlarımız
Gerçektir şöhretlerimiz
Haram yemez itlerimiz
Bu sözümde yalan var mı?..
Bu sözünde de yalan yok Pir’im!



alıntıdır... ]

İmam Hüseyin düşman saflarını yararak gelir ve Ali Abbas'ın başını dizlerinin üzerine alarak;
Abbas kardeşim’kollarında kesilmiş, nasıl kıydılar kollarına, canım kardeşim.
Abbas ağlamaya başlar..
İmam Hüseyin; Abbas’ım neden ağlıyorsun? Vasiyetin varsa söyle bana’
Abbas derki;
’Hüseyin, ölmeden cemalini bir kere daha görmek istiyorum ama gözlerime dolan kanları silemiyorum, ellerim yok.’
İmam Abbasın gözlerinde ki kanları siler.
Abbas İmama: ’Şu an başımı dizlerinin üzerine koymak benim için büyük bir saadettir ama sen düştüğünde kim alır başını dizlerinin üzerine Ya Hüseyin?’der.
İmam Hüseyin;
Hüzünlenme kardeşim anam Fatımayı Zehra cennetten gelip alır benim başımı dizlerinin üzerine’.
Abbas ikinci ricasını söyler ağabeyi Hüseyin'e
İmamım bir vasiyetim var Sakine’ye ve şehit yetimlerine söz verdim su getireceğim diye, ellerinde su taslarıyla başucuma gelirlerse utanırım. Hüseyin ne olur, ne olur beni çadırlara götürme’

Peygamber evde otururken: Yirmi dört surat ile bir melek içeri girdi :
Hz. Peygamber :
"Ey dostum Cebrail ! Ben hiç bir zaman seni böyle görmemiştim " diye sordu.
Melek ise:
Ey Muhammed ! Ben, Cebrail değilim. Aziz ve celil olan Allah, nuru nur ile bir araya getirmen için beni gönderdi " dedi.
Hz. Peygamber : " Kimi, kiminle bir araya getirmek istersin ? diye sordu.
Melek : " Ali ile Fatime'yi bir araya getirmek istiyorum " dedi ve arkasını döndü.
Meleğin sırtında : " Muhammed, Allah'ın elçisidir. Ali de onun yardımcısı vasidir.
Hz. Peygamber : " Bu cümle, senin sırtına, hangi zaman beri yazılmıştır ? diye sorunca.
Melek : " Adem yaratılmadan yirmi iki bin yıl önce yazılmıştır" diye yanıt verdi.


Allah'a and olsun ki, Ali'nin ismini Allah kendi ismini Ali' diye koydu. Hz. Fatime'nin ruhu ilim ile yaratıldı. Fatime ismini veren ise ona Allah idi her iki nura Aşk olsun yolun'dan ayrılmıyan mü'min kulara Aşk ile Hak ile...
Allah Allah..
(Hüsniye adlı kitabtan alıntı)

] Hz. Muhammed'e sormuşlar ;
Ali'yi neden bu kadar çok seversin diye...
] Ey Resulullah!
Neden herkesten çok Ali' yi seversin?
Peygamber Efendimiz :Neden çok sevdiğimi anlatayım mı?
-Anlat derler.Peygamber Efendimiz sorar:
-Sizlere sormak isterim; birisi size kötülük yapsa ne yaparsınız?
-İyilik yaparız efendim derler...
Peygamber Efendimiz :
-Yine kötülük yaparsa?
-Yine iyilik yaparız.
-Soruyu tekrar eder;-Yine kötülüğüne devam ederse?
Cevap verirler:-Düşünürüz efendim derler.
Peygamber Efendimiz :
-Çağırın Ali'yi diye buyurur.İmam Ali gelir,
Peygamber Efendimiz İmam Ali' ye sorar;
-Ya Ali!
Birisi sana kötülük yaparsa sen ne yaparsın?
Cevap verir Şah-ı Merdan ;
İyilik yaparım, der.Peygamber Efendimiz 7 kez tekrar eder.
İmam Ali de 7 kez "iyilik yaparım" der.Son defa sorunca da o iyilikler Şahı şu mükemmel cevabı verir;
-Ya Resulullah!
Kötülük yapan kötülüğünden usanmıyorsa,
ben iyilik yapmaktan niye usanayım ki...!der.
Peygamber soru soranlara döner ve
"Neden çok sevdiğimi anladınız mı" der...
O iyilikler Şahına Aşk-ı niyaz olsun...