Yüz yıllık yoldan aşıp gelen sofu,
Dört kapının hangisine girdin sen.
Düz ovada kimseye uğur vermezken,
Yokuşu görünce niye durdun sen.

Mollayım dersin, okur yazmayınca,
Deryadan çıkan suyu yüzmeyince,
İki canı bir sohbete düzmeyince,
Batmak gerek o deryaya girdin sen.

Mollayım dersin, yazdığın okunmaz,
Gerçek olanın, kara yüzü olmaz,
Mümin olanın da çiğ sözü olmaz,
Hocan kim, kimden dersin aldın sen.

Hiç mi sormadın evliyalar yolunu,
Birine arz etmedin mi halini,
Sorabildin musahibin malını,
Eyi idi niçin kelbe verdin sen.

Musahipsiz yedi adım varılmaz,
İrfan olmayınca ağu yudulmaz,
Yularsız deve, katara gelmez,
Hakkın bir ikrarın kime verdin sen.

Teslİm Abdal nasıl olsa geçinir,
Sağlam-çürük, sohbette seçilir,
Kapı bir sağdan, bir soldan açılır,
Kapıların hangisine girdin sen

İşte geldim, işte gittim,
Yağ çiçeği gibi bittim,
Şu dünyada ne iş ettim,
Ömürcüğüm geçti gitti.



Çağırdılar imam geldi,
Her biri bir işe yeldi,
Azrail pençesin saldı,
Can kafesten uçtu gitti.



İşte geldi yuyucular,
Tenime su koyucular,
Kefenim elinde Hoca,
Kefenciğim biçti gitti.



Ayırdılar ilimizden,
İp attılar belimizden,
Pek tuttular kolumuzdan,
Can cesedden uçtu gitti.


İlettiler mezarıma,
Sığındım gani kerime,
Toprak attılar serime,
Gözüm yaşı taştı gitti.



İmam telkine başladı,
Bir sevapçık iş işledi,
Komşular bizi boşladı,
Geri dönüp kaçtı gitti,

Kabrime bir melek geldi,
Bana bir sualcik sordu,
Hışm edip bir topuz vurdu,
Tebdilciğim şaştı gitti.

TESLİM ABDAL oldu tamam,
İşte geldi ahir zaman,
Yardımcımız on iki imam,
Ten turaba karıştı gitti.

Gafil durma şaşkın bir gün ölürsün
Dünya sana bâki değil ne fayda
Ettiğin işlere pişman olursun
Pişmanlığın ele girmez ne fayda

Bir gün seni iletirler evinden
Hak'kın kelâmını kesme dilinden
Kurtulmazsın Azrailin elinden
Türlü türlü yolun olsa ne fayda

Söylersin de sen sözünden şaşmazsın
Helâlini haramından seçmezsin
Kepeğin tükenir su da içmezsin
Hep deryalar senin olsa ne fayda

Teslim Abdal der, çöksem otursam
Cümle varlığımı ele getürsem
Şu yalan dünyayı zapta getürsem
Hep dünyalar senin olsa ne fayda

Dört duvar içinde olsa mekanım
Taşrasından esen yel bana neyler
Yanımdaki sudan korku çekerim
Uzakta çağlayan sel bana neyler

Mekanım balçıktır, üstadım Ali
Muhammed nesline demişim beli
Çekerim gayreti sererim yolu
Ben Hak'tan korkarım el bana ne der

Dünyada gerçekler katara uydu
Aşk ile muhabbet ikrarın bendi
Pirimden almışam hatır gülbengi
Haramili olan bey bana neyler

Teslim Abdal eder, gözler kanlı yaş
Aradım bulamadım bir sevdasız baş
Herkesin ameli kendine yoldaş
Haramzade olan kul bana neyler

Tâ ezelden yârin yüzüne bakıp
Cemâli didarı gören ağlar mı
Yetişip bir mürşid eteğin tutup
Özünden benliği ayran ağlar mı

Ali'ye Muhammed geldi bürhana
Hatice Fâtıma o ehli câna
Birleyip özünü ulu meydana
Anlayıp zâtını bilen ağlar mı

Sahipzaman yakın yola gelirse
Hasan'la Hüseynin âhın alırsa
Erenler deminden her ne gelirse
Ere erip Hak'kı gören ağlar mı

Zeynel'âbidin'in yüzünü görüp
Muhammed Bâkır'ın sırrına erip
Câ'feri Sadık'ın dârına durup
Burada ikrarın veren ağlar mı

Mûsâ-yi Kâzım'ın Tûruna uçup
İmamı Rızâ'nın yurduna göçüp
Küfür köprüsünü ileri geçüp
İmam deryasına dalan ağlar mı

Taki, Naki'yi, Askeri'yi bilen
Hak Muhammed ile Mehdi'dir gelen
Her daim kırkların cem'inde olan
Muhabbet tadını duyan ağlar mı

Teslim Abdal daim yüksek uçar mı
Erenlere teslim olan kaçar mı
Dört kapudan kırk makamdan geçer mi
Bir olub birliğe yeten ağlar mı

Gel ha gönül havalanma
Engin ol gönül engin ol
Dünya malına güvenme
Engin ol gönül engin ol

Şu dünyanın hali böyle
Yalan yahşi geçer şöyle
Söyledikçe engin söyle
Engin ol gönül engin ol

Gökte uçar huma kuşu
Bilmeyenler atar taşı
Enginlik gönülün işi
Engin ol gönül engin ol

Teslim Abdal özüm haktır
Sözümün yalanı yoktur
Engin söyle büyüklüktür
Engin ol gönül engin ol

Övmüş te yaratmış kendi nurundan
Padişah eylemiş ilin üstüne
Cemalini gördüm salâvat verdim
Çıkılar sokunmuş serin üstüne

Vallahi Kur'ân'dır senin sözlerin
Yâsin-i Şerife benzer yüzlerin
İnnâfetahnâ sûresi gözlerin
Vedduha inmiştir dilin üstüne

Kaşların üstüne benler düzülür
İkrarından dönen Hak'tan üzülür
Ak göğüsün üstüne Tebbet yazılur
Veşşemsi inmiştir kolun üstüne

Alnımıza yazıldı böyle yazı
Hak içün kılarız biz de niyazı
Âyetelkürsile güzel ihlâsı
Okudum giderim yolun üstüne

Teslim Abdal eder Şemsin çırası
Errehmandır iki kaşın arası
Güzel Bismillâhla Elham sûresi
Elif lâm mim inmiş hattın üstüne