(Yöresel Kelimeler, Kırşehir Ağzı)
Acep: Acaba,
Açacak: Anahtar,
Alaşa: Çok konuşan, olur olmaz şeylere karışan,
Alayı: Hepsi,
Anaç: Karşılık,
Astap: Elbise,
Astar: Tavan,
Ayıtlamak: Temizlemek,
Basma: Tezek,
Başangı: Yaramaz, haylaz,
Belermek: Akı iyice belirecek biçimde açılmak (göz için),
Bıldır: Geçen yıl, bir yıl önce,
Bolalmak: Bollaşmak,
Bostan: Kavun, Karpuz Tarlası,
Börtlemek: Haşlamak,
Cabadan: Bedavadan,
Cağ: Lavobo, banyo
Camadan: Yelek,
Cırmık: Tırnak izi,
Cücük: Civciv,
Çalgeçir: Çataliğne,
Çalma: Kibrit,
Çalkamaç: Ayran,
Çekişken: Kavgacı,
Celen: Ev saçağı,
Çıkla: Tümden,
Çitil: Çalı çırpı,
Dal: Arka, sırt,
Delme: Yelek,
Deşirici: Dilenci,
Devrambel: Ayçiçeği,
Dilmek: Yarmak,
Dinelmek: Ayakta durmak,
Direşmek: Sözünden veya kararından dönmemek,
Ditmek: Parçalara ayırmak,
Divlek: Kalın kabuklu olgun kavun,
Dolukmak: Ağlayacak duruma gelmek,
Dulda: Kuytu yer,
Ekemiş: Çok bilmiş,
Ekşimek: Surat asmak,
Elekçi: Çingene,
Erinmek: Üşenmek,
Essah: Doğru,
Efellemek: Afallamak, şaşırmak,
Erengi: Büyük anahtar,
Frek: Domates,
Gebeş: Karnı şiş olan,
Gınnap: Sicim,
Gızınmak: Isınmak,
Gidi: Ahlaksız,
Gostak: Kibirli, kendine çok güvenen,
Gülük: Hindi,
Garım: Sebze ve meyve bahçesi,
Gavkırmak: Kükremek, üzerine atlamak,
Gedik: Kaynatılmış buğday,
İpdi: İlk önce,
İşmar: El, göz veya baş ile yapılan işaret,
Kaaam: Akraba,
Kağşak: Eskimiş, gevşemiş,
Karakmak: Susamak,
Kelik: Boğazlı çocuk ayakkabası,
Kepir: Çorak, verimsiz toprak,
Keskenmek: Elini kaldırıp vuracak gibi yapmak,
Köper: Tarla sınırı,
Kurk: Kuluçka,
Lapacı: Vücutça toplu ve iri olmasına rağmen direnci zayıf olan,
Maplak: Ateş küreği,
Memişhane: Ayakyolu, abdeshane,
Mertlemek: Zıplamak,
Müdare: İhtiyatan dolayı göz yumma,
Nakıs: Ters, aksi,
Oflaz: Yaptıklarıyla övünen,
Okuntu: Davetiye,
Ölük: Canlılığını yitirmiş, halsiz,
Örk: Hayvanları çayıra bağlamaya yarayan kalın ip,
Ötürmek: İshal olmak,
Pahıl: Cimri , hasis,
Pece: Pencere,
Pisik: Kedi,
Porsumak: Bozulmak,
Puhara: Baca,
Pürçüklü: Havuç,
Püsen: Kırağı,
Sasımak: Kokuşmak,
Sındı: Makas,
Sıracalı: Hastalıklı,
Sırıntı: Dokunmuş bez parçası,
Sızgıt: Kavrulmuş et, kavurma,
Sokum: Lokma,
Söğürme: Pirzola,
Süymek: Yeniden çıkmak,
Takanak: Alacak, borç,
Talaz: Dalga, kasırga,
Tap-tapı: Takunya,
Tavatır: Çok iyi, güzel,
Tıngırdak: Küçük çan,
Tosulamak: Emeklemek,
Tuman: Dal, şalvar,
Tuturuk: Ateş tutuşturacak çalı çırpı gibi şeyler,
Üzlük: Topraktan yapılmış küçük kulpsuz çömlek,
Verev: Çapraz,
Verep: Rampa,
Yadırgı: Yabancı,
Yağlık: Büyük mendil,
Yorak: Deri parçası,
Yülümek: Traş etmek,
Zaar: Galiba,
Zöhür: Sahur,
Zukga: Dayak.
Kırşehir Yerel Sözcükler
ON İKİ İMAMLAR
*** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
1. İmam ALİ
2. İmam CAFER
3. İmam ZEYNEL
4. İmam BAKIR
5. İmam RIZA
6. İmam CAFERİ SADIK
7. İmam HASAN
8. İmam TAĞI NAĞI
9. İmam MEHDİYE HÜDA
10. İmam HÜSEYİN,İ DEŞTİ KERBELA
11. İmam CAFER -İ ZÖHRE YE HİBA
12. KIRKLAR DERGAHA
*** *** *** *** **** *** *** *** **** ***
*** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
1. İmam ALİ
2. İmam CAFER
3. İmam ZEYNEL
4. İmam BAKIR
5. İmam RIZA
6. İmam CAFERİ SADIK
7. İmam HASAN
8. İmam TAĞI NAĞI
9. İmam MEHDİYE HÜDA
10. İmam HÜSEYİN,İ DEŞTİ KERBELA
11. İmam CAFER -İ ZÖHRE YE HİBA
12. KIRKLAR DERGAHA
*** *** *** *** **** *** *** *** **** ***